POESIA per un NATALE di DONNA di Liana MEDICI in Lingua Dialettale Ferrarese, a cura di Maria Cris

Venerdi, 25/12/2015 - Liana MEDICI PAGNANELLI



Al mié putìn





A slungh pian pian ’na man e a tóch la tò manìna,

putìn tut nóv ch’at dòrmi tranquil inpèt a mì:

dòp tanta cunfusión ad zént indafarà dré mi, pó a ti,

par dj’ór,

adèss i s’ha lassà.



I s’è arcmandà ch’am pónssa, ch’a fàga un pisulìn,

dòp la fadìga fàta pr’avér al mié putìn.

Chi, mi, durmìr?

Cum fàghia, agh n’ho di quèi da far!

Guardàrat, bagajn, co’i òcc quasi incantà,

basàr chi du splucìn sul tò zzuchìn platà,

acarézzarat pian, quasi con sudizzión,

parché ta’n’t smìssi e’n t’zzìghi,

che incóra ta n’am tgnóss.

Fra póch i gnirà tuti, popà, nòni e parént,

ognun co’n’èmózzion e ’na càrga’d sentimént;

e…’t sarà fiòl’d tò pàdar,

e nvód, fradèl, cusìn, ognun gh’avrà’n dirit su ti, mié bèl putìn!



I vòl ch’a dòrma! Eh, no! Adèss at vói guardàr,

adèss ch’a tié sól mié, putìn apéna nat!